Nawet w Krakowie nie ma miejsc doskonałych, chociaż czasem łatwo o tym zapomnieć, szczególnie, jeśli spaceruje się nad Wisłą nad ranem, łapiąc pierwsze promienie wiosennego słońca, albo – jak mogłoby być teraz – zimą ogląda się przez okno tramwaju czy autobusu zaśnieżony krajobraz, a później wysiada gdzieś, gdziekolwiek, w centrum i widzi sznur ludzi ciągnący […]
Czytaj więcej
Nic łatwiejszego, niż zgubić się w obcym mieście. Zdaniem niektórych to właśnie przytrafiło się Ralphowi Rumney’owi. „Oto dżungla wenecka była silniejsza, ponownie zamykając się nad młodym człowiekiem, pełnym życia i obiecującym” – tak brzmi podsumowanie krótkiego artykułu, zamieszczonego w pierwszym numerze przeglądu „Internationale situationniste” (z czerwca 1958); nagłówek głosi: „Wenecja zwyciężyła Ralpha Rumney’a”. Tę ostrą […]
Czytaj więcej
Jest takie wzniesienie w Krakowie, przy przystanku Powstańców Wielkopolskich, na którym z jednej strony mieści się stary, cichy cmentarz, a z drugiej – kolorowy plac zabaw. Nieświadome siebie, a może przyzwyczajone do niezwykłego sąsiedztwa, zachowują bardzo wyraźną odrębność i nie widzą się wzajemnie; razem można je objąć wzrokiem jedynie z góry, mogą być też sekwencją […]
Czytaj więcej
Nocą takie sytuacje zdarzają się bardzo często. Jak okiem sięgnąć – samochodów brak; poza śródmieściem brak zwykle również ludzi, oczywiście za wyjątkiem podmiotu patrzącego i doświadczającego tego chłodnego uroku Krakowa (lub jakiegokolwiek innego miasta) o godzinie cokolwiek nieprzyzwoitej. I w środku tej pustyni, przy przejściu dla pieszych, zapala się czerwone światło. Zupełnie jakby ktoś krzyknął: […]
Czytaj więcej
Pierwsze kilka kroków po kładce imienia Ojca Bernatka, którą Kraków cieszy się od października, grozi rozczarowaniem. Ot, zwykły most poddający się zwykłemu tupotowi zwykłych obcasów; niby turystyczna atrakcja, ale jeśli jest raczej zimno, raczej ponuro i trochę pada, niechętne myśli pojawiają się same z siebie. Budynki po żadnej ze stron nie zachęcają do podejścia, idea […]
Czytaj więcej
