Warszawskie kawiarnie od początku różniły się od swoich paryskich czy londyńskich pierwowzorow. Z jednej strony ich bywalcy mieli znacznie silniejsze, typowe dla wschodnioeuropejskiej formacji inteligenckiej poczucie misji społecznej, z drugiej zaś dużo mniejszą gotowość przekraczania podziałów społecznych w codziennych kontaktach w przestrzeni miejskiej.
Czytaj więcej
