Zdzisław Krasnodębski (ur. 1953). W latach 1976-1991 wykładał socjologię teoretyczną i filozofię społeczną na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1995 profesor uniwersytetu w Bremie. Gościnne profesury m. in: The Catholic University of America, Waszyngton D.C oraz Columbia University, Nowy Jork. Członek Rady Naukowej Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu w Pradze, Komitetu Socjologicznego Polskiej Akademii Nauk (1999-2006, i ponownie od 2012), Rady Patronackiej Wyższej Szkoły Europejskiej im. Ks. Józefa Tischnera w Krakowie. W 2005 członek Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich. Od 2007 do 2008 członek Rady Służby Publicznej przy Prezesie Rady Ministrów. W 2010 roku członek Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie Lechu Kaczyńskim.
Najważniejsze publikacje książkowe: Rozumienie ludzkiego zachowania (1986) Upadek idei postępu (1991, 2009), Postmodernistyczne rozterki kultury (1996), Demokracja peryferii (2003, 2005), Drzemka rozsądnych (2006), Już nie przeszkadza (2010), Większego cudu nie będzie (2011), Zwycięzca po przejściach (2012).
