Sny i koszmary modernistycznego mieszkalnictwa socjalnego w Amerycie Łacińskiej.
Res Publica Nowa zaprasza na spotkanie z Prof. Jorge L. Lizardi-Pollockiem i Joanną Kusiak oraz dyskusję pt. „Krajobrazy porażki? Sny i koszmary modernistycznego mieszkalnictwa socjalnego w Amerycie Łacińskiej”, które odbędzie się 2 lipca (wtorek) o godz.19.00 w siedzibie naszej redakcji (Gałczyńskiego 5). W latach […]
Res Publica Nowa zaprasza na spotkanie z Prof. Jorge L. Lizardi-Pollockiem i Joanną Kusiak oraz dyskusję pt. „Krajobrazy porażki? Sny i koszmary modernistycznego mieszkalnictwa socjalnego w Amerycie Łacińskiej”, które odbędzie się 2 lipca (wtorek) o godz.19.00 w siedzibie naszej redakcji (Gałczyńskiego 5).
W latach 1928 – 1978 tak zwane “suberbloki” lub “jednostki mieszkaniowe” (w Ameryce Łacińskiej nazywane “superquadras” lub “residenciales públicos”) były postrzegane jako symbole postępu, narzędzia inżynierii społecznej dzięki którym będzie można na zawsze rozwiązać problemy mieszkańców slumsów. Istotnie, nowoczesne mieszkalnictwo socjalne projektowane było tak, by zaspokoić potrzeby najbiedniejszych mieszkańców miast. Dlaczego jednak tak często modernistyczne budynki i osiedla zmieniały się w getta? Jak to się stało, że “superbloki” po latach stały się synonimem wykluczenia, inności i pogardy? Czy budownictwo mieszkaniowe może być źródłem głębokiej przemiany społecznej?
Dla wielu badaczy “projekty mieszkaniowe” są teraz jedynie gigantycznym symbolem porażki subsydiowanego przez państwo mieszkalnictwa socjalnego. Dla innych to architektura odniosła porażkę jako technologia służąca zaprowadzaniu społecznego porządku. Wykład krytycznie zaprezentuje najbardziej znaczące projekty modernistycznego mieszkalnictwa w Ameryce Łacińskiej w XX wieku w miastach takich jak Caracas, San Juan i Meksyk. Być może – jak twierdził Michel Foucault – architektura może mieć pozytywny wpływ na społeczeństwo tylko wtedy, kiedy wolnościowe intencje architekta splatają się z rzeczywistymi praktykami ludzi ćwiczących się w wolności.