Program czterech wielkich reform ambitnego premiera jest odmianą po kadencji ostrożnych rządów postkomunistów. Na czele koalicji wszystkich znaczących sił prawicowych staje polityk mało znany. Niezależnie od oceny osiągnięć AWS-u, rozmach wizji, którą zaprezentował Jerzy Buzek, rezonuje w polskiej polityce po dziś dzień.

Read in English

Panie Prezydencie,
Panie Marszałku,
Wysoki Sejmie!

Mam zaszczyt przedstawić program naprawy państwa, program nowego rządu, który utworzyły wspólnie Akcja Wyborcza Solidarności i Unia Wolności: ugrupowania wywodzące się z demokratycznej, antykomunistycznej opozycji. Po roku 1989 podzieliły nas poważne różnice programowe i odmienne wybory polityczne. Dzisiaj postanowiliśmy zespolić swe siły w jednej koalicji. Połączyło nas wspólne przekonanie, że Polskę trzeba i można zmienić: naprawić to, co w niej złe. Musimy zrobić wszystko, by tej szansy nie zmarnować. To jest ważniejsze od różnic, które istniały i istnieją pomiędzy nami.

Ruch „Solidarności” ma swoją długą historię. To właśnie ludzie „Solidarności” rozpoczęli budowę wolnej i suwerennej Polski.

To wielkie, przejmujące wydarzenie z polskiej drogi do demokracji – Sierpień roku 1980 – zapoczątkowało zmiany w państwach komunistycznych. Dało to początek końca Imperium Zła.

W roku 1989 „Solidarność” wygrała. Nie byliśmy wówczas przygotowani do takiego zwycięstwa. Sytuację utrudniał fakt, że zderzyliśmy się z największymi problemami, przed jakimi może stanąć demokratycznie wybrany rząd.

Zadanie likwidacji struktur totalitarnego państwa okazało się trudniejsze, niż wcześniej sądziliśmy. Wcześni przywódcy naszego obozu popełnili też błąd zaniechania dialogu w obrębie solidarnościowej wspólnoty partii i ugrupowań. W rezultacie w 1993 roku do władzy doszli nasi przeciwnicy polityczni.

Wyciągnęliśmy wnioski z przeszłości. Zapanowaliśmy nad konfliktami i emocjami. Zbudowaliśmy ponad dotychczasowymi podziałami nowy wspólny obóz polityczny – Akcję Wyborczą Solidarność. Dziś, nauczeni bolesnymi doświadczeniami, chcemy nadrobić stracony czas, zrobić to, czego nie zrobiono zaraz po 1989 roku.

Tamten rok był rokiem początku końca komunizmu w naszym kraju. Komunizmu, który mimo prób reform, pozostawał niezmiennie ustrojem totalitarnym i przestępczym, w którym nie były respektowane podstawowe prawa i wolności obywatelskie. Komunizmu, który doprowadził do gospodarczego i cywilizacyjnego upadku naszego kraju. Rok 1989 był, jak wspomniałem, początkiem końca komunizmu w Polsce. Zrobię wszystko, aby nasz rok 1997 był zapamiętany jako rok początku naprawy państwa. Ostatecznego zerwania ze złą przeszłością.

W maju Akcja Wyborcza Solidarność ogłosiła swój program. Przypomnę raz jeszcze jego słowa: „Stoimy przed wielką szansą. Możemy stworzyć nowoczesne, sprawiedliwe państwo. Polskę silnych rodzin i solidarnych pokoleń. Kraj równych szans dla wszystkich rodzin. Polskę nowoczesnej gospodarki. Państwo budowane na patriotycznych i chrześcijańskich wartościach, na umiłowaniu wolności. Możemy zbudować Rzeczpospolitą, która będzie bezpieczna dzięki członkostwu w Pakcie Północnoatlantyckim”.

Z taką wizją Polski szła do wyborów Akcja Wyborcza Solidarność. Taką wizję przyszłości poparły miliony ludzi, dając zwycięstwo programowi Akcji.

Przypomnę teraz inne, ważne słowa: „Wolność i niezależność państwowa odzyskana po roku 1989 dała nam szansę na swobodne kształtowanie przyszłości naszej ojczyzny. Musimy ochronić narodową tożsamość w warunkach otwarcia na świat. Musimy dokończyć budowę dobrego państwa. Stanie się to możliwe dzięki zaangażowaniu się każdego z nas, obywateli Rzeczypospolitej”. To fragment programu Unii Wolności – drugiego ugrupowania w kierowanym przeze mnie rządzie.

Wizja Polski przedstawiona w programie AWS i zawarta w naszym haśle „Zawsze Polska, zawsze wolność, zawsze rodzina” pozwoliła odnieść sukces memu ugrupowaniu – Akcji Wyborczej Solidarność. Plan Unii Wolności, podobny w wielu kwestiach do programu Akcji, również zyskał poparcie wielu Polaków.

Ten sukces, sukces wszystkich ludzi „Solidarności”, ludzi, którym bliskie jest przesłanie Sierpnia 1980, nałożył na nas, polityków, wielką odpowiedzialność za losy milionów naszych rodaków, za państwo, za przyszłość narodu.

Jestem pewien, że wielkie poczucie odpowiedzialności dzielą dziś z nami miliony Polaków pamiętających, że – jak mówił Ojciec Święty – ład wolności buduje się w trudzie. Że prawdziwą wolność mierzy się stopniem gotowości do służby, do daru z siebie.

Dajmy wszyscy naszej Ojczyźnie siebie. Przezwyciężmy swe słabości. Dajmy krajowi wszystko, co w nas najlepszego, by nasze pragnienia w końcu się urzeczywistniły. By Polska, by wszyscy Polacy, wkroczyli godnie w nowe tysiąclecie.

Wysoka Izbo!

Przed nami, przed rządem, parlamentem, wszystkimi ludźmi dobrej woli stoją cztery wielkie zadania.

Nasze zadanie pierwsze i podstawowe to zapewnienie ludziom, polskim rodzinom odpowiednich warunków życia, umożliwienie im samodzielnego kształtowania swoich losów.

Aby tak się stało, państwo musi przekazać ludziom część władzy i własności. Tylko wtedy polskie rodziny będą naprawdę wolne.

Tylko po decentralizacji państwa i upowszechnieniu własności możliwe będzie stworzenie trwałego fundamentu przyszłej Polski, Polski XXI wieku. Możliwa będzie solidarność ludzi wolnych.

A zatem po pierwsze człowiek, człowiek w silnej, zdrowej rodzinie.

Osiągnięcie tego celu będzie niemożliwe bez wielkiej reformy państwa, bez naprawy jego struktur. Musimy uczynić z Polski państwo uczciwe i sprawne. To nasze zadanie.

Państwo musi służyć społeczeństwu, tej wielkiej rodzinie rodzin. Liczne dziedziny życia publicznego muszą zostać oddzielone od partyjnych wpływów. Ten wielki cel „Solidarności” z roku 1980 i 1989 musi być wreszcie zrealizowany.

Szliśmy po władzę dla ludzi po to, by ją ludziom oddać. By obywatele i społeczności lokalne wzięły tę część władzy, którą potrafią wykorzystać lepiej od państwa. By państwo – ograniczone w swych wpływach – stało się silniejsze niż dziś w dziedzinach, w których nikt go nie zastąpi, choćby w kwestii gwarantowania bezpieczeństwa narodowi i przeciwdziałania kataklizmom.

Upowszechnione musi być prawo do własności prywatnej. Polska klasa średnia musi się wzmocnić. Nie dopuścimy do uformowania się w Rzeczpospolitej ekonomicznych rządów wąskiej oligarchii. My chcemy wolnej gospodarki z szansami dla wszystkich, chcemy państwa dialogu społecznego między pracą a kapitałem.

W tej sprawie mojemu rządowi nie zabraknie determinacji. Wypowiemy walkę patologiom naszego życia gospodarczego.

Już na pierwszym posiedzeniu Rady Ministrów zdecydowałem o skontrolowaniu wielu kontrowersyjnych decyzji podjętych w ciągu ostatnich czterech lat.

Nie chcemy zastępować jednych swoich innymi. Do kierowania gospodarką, do służby cywilnej będziemy powoływać ludzi dobrze wykształconych i profesjonalnych, także ludzi młodych. Wstrzymaliśmy już powszechnie krytykowany przez opinię publiczną nabór do służby cywilnej, realizowany wedle złych, wypaczonych politycznym interesem zasad.

Reforma samorządowa i towarzysząca jej naprawa finansów publicznych, prywatyzacja, reprywatyzacja i upowszechnienie własności stworzą fundament dla skutecznej realizacji reformy systemu edukacji, służby zdrowia, pomocy społecznej i systemu emerytalno-rentowego. Zmiany struktur państwa i instytucji sfery socjalnej pozwolą zbudować wydajną gospodarkę, opartą o własność prywatną, gospodarkę bez monopoli, nowoczesną strukturalnie, promującą aktywność obywateli, wspierającą również najsłabszych, nie potrafiących dać sobie rady samodzielnie.

Tylko realizacja wszystkich tych reform zagwarantuje długotrwały wzrost gospodarczy budowany codziennym, dobrze zorganizowanym trudem milionów ludzi. Pozwoli na trwałą poprawę poziomu życia oraz na poszerzenie samodzielności ekonomicznej rodzin.

Po pierwsze – wolni ludzie w silnych rodzinach. Po drugie – naprawa państwa.

Oba te zadania wymagają zagwarantowania naszej Rzeczpospolitej bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego.

Obywatele muszą czuć się bezpieczniej niż dziś. Wymaga to poprawy pracy policji, innych służb stojących na straży porządku i bezpieczeństwa obywateli, organów ścigania i sądów.

Chcemy jak najszybciej stać się pełnoprawnym członkiem wspólnoty euroatlantyckiej, stanowiącej w dzisiejszym świecie najważniejszą gwarancję rozwoju cywilizacyjnego, opartego na wolnym rynku i demokracji, na wolności jednostek i narodów. Nie ma lepszej gwarancji suwerenności Polski niż NATO.

Chcę to powiedzieć właśnie dziś: w przeddzień rocznicy odzyskania przez Rzeczpospolitą niepodległości. Polska w Pakcie Północnoatlantyckim to Polska trwale bezpieczna, trwale niepodległa.

Wolni obywatele, naprawa państwa, bezpieczeństwo. To wszystko nie będzie możliwe bez umocnienia wartości moralnych, stanowiących fundament naszej chrześcijańskiej cywilizacji: prawdy, dobra, miłości. Poszanowanie wartości moralnych będzie naszym wkładem do jednoczącej się Europy.

Bez fundamentu wartości, bez poszanowania prawa do życia i godności każdego człowieka nie będzie silnych rodzin, nie będzie solidarności pokoleniowej, nie będzie mógł trwać godnie naród. Bez wartości moralnych nie będzie także i wolności. W tej dziedzinie znajduje się wielki obszar wspólnej troski państwa i kościołów, a w szczególności Kościoła katolickiego. Potrzebne jest ich współdziałanie, z zachowaniem autonomii obu stron.

Pamiętajmy także, że bez zachowania powszechnie akceptowanych wartości moralnych nie będzie sprawnej gospodarki. Wspólna praca wymaga przecież przynajmniej minimum zaufania do partnerów i uznania wartości pracy ludzkiej. Masowe łamanie społecznych norm podnosi – jak mówią ekonomiści – koszty gospodarowania.

Panie Prezydencie,
Panie Marszałku,
Wysoka Izbo!

Cztery wielkie zadania dla Polski i Polaków, cztery zadania mego rządu wiążą się ściśle ze sobą. Mamy pełną świadomość, że albo zrealizujemy je wszystkie, albo zaryzykujemy, że nie uda się nam osiągnąć w stopniu zadowalającym żadnego z nich. Dlatego rząd – również i ja osobiście – będziemy bardzo konsekwentni. Będziemy twardzi. Ten program musi się udać. Czeka na niego Polska! Czekają wszyscy Polacy!

Wysoka Izbo!

Rodzina jest fundamentem społeczeństwa, to w niej człowiek wychowuje się i rozwija.

Jednym z najważniejszych zadań, jakie stawiam przed sobą i naszym rządem, jest wprowadzenie polityki prorodzinnej. Nie chodzi tylko o takie działania doraźne, jak zwiększenie zasiłków socjalnych.

Konieczne są zmiany systemowe. Będą one wspierać ją we wszystkim, co decyduje o jej trwałości i rozwoju, o poszanowaniu jej godności. Należy odbudować ekonomiczną samodzielność rodzin, szczególnie wielodzietnych i matek z dziećmi, czego ważnym elementem jest prawo podatkowe. Chcemy rodzinie zapewnić niezależność, a rodzicom gwarancję trudniejsze, niż wcześniej sądziliśmy wpływu na edukację i wychowanie dzieci.

Będą mogli swobodnie wybierać dzieciom szkołę, decydować o nauczaniu prawnie uznanych religii w szkołach publicznych, zyskają realną możność przeciwdziałania negatywnym oddziaływaniom na dzieci środowisk przestępczych i sekt.

Wykształcenie jest inwestycją narodów i wolnych ludzi we własną przyszłość. To oświata i szkolnictwo wyższe zadecydują o pozycji Polski pośród innych państw. Wykształcenie określa dziś tożsamość narodu oraz rozwój jego kultury w warunkach otwarcia na świat. Edukacja jest też najlepszym sposobem wyrównywania szans życiowych. Dlatego za konieczne uznajemy przeprowadzenie radykalnej reformy systemu edukacji, dostosowującej ją do wymogów XXI wieku.

Szkoła winna pomagać rodzicom w wychowaniu, szkoła prowadzona przez gminę może przyczynić się do rozwoju środowiska lokalnego – z tych dwóch perspektyw chcemy patrzeć na przyszłość polskiej oświaty.

Szybko zdecentralizujemy system edukacyjny i wprowadzimy pełną reformę programową. Zastąpimy egzamin do szkół średnich egzaminem kończącym naukę w szkole podstawowej. Doprowadzimy do powszechności średniego wykształcenia. Wprowadzimy nowy egzamin maturalny. Radykalnie zreformujemy szkolnictwo zawodowe. Planujemy też, by co trzeci absolwent szkoły średniej kontynuował naukę na poziomie uniwersyteckim.

Konieczne jest stworzenie takiego systemu stypendialnego, który skutecznie – znacznie skuteczniej niż dziś – wyrównywałby szanse młodzieży wiejskiej na zdobycie solidnego wykształcenia średniego i wyższego. Niezależnie od tego systemu zamierzam – wraz z ministrami edukacji i rolnictwa – utworzyć specjalne stypendia dla najzdolniejszych uczniów i studentów z rodzin wielodzietnych ze wsi i małych miast.

Unowocześnimy system kształcenia nauczycieli. Odblokujemy ścieżki awansu dla dobrych, podnoszących swe kwalifikacje pedagogów. Doprowadzimy do wzrostu płac nauczycieli. Mój rząd doprowadzi do faktycznego równouprawnienia szkolnictwa państwowego i niepublicznego.

Zwiększymy wydatki na szkolnictwo wyższe. Będziemy także wspierać rozwój nauki. Stanowi ona – wraz z edukacją – najważniejszą dziedzinę inwestowania w przyszłość narodu. Stworzymy równocześnie warunki do poprawy systemu rozdziału środków na naukę oraz do koniecznej restrukturyzacji istniejących instytucji naukowych. Realizacji wymienionych powyżej celów służyć będzie przyjęcie nowej ustawy o edukacji narodowej oraz nowelizacja ustawy o szkolnictwie wyższym, obejmująca także ustawę o wyższym szkolnictwie zawodowym.

Panie Prezydencie,
Panie Marszałku,
Wysoka Izbo!

Wiemy dobrze, że sytuacja mieszkaniowa milionów Polaków jest zła. Wieloletnie zaniedbania w zakresie budownictwa mieszkaniowego nie są możliwe do odrobienia w ciągu krótkiego czasu. Podstawowym warunkiem skutecznych działań naprawczych w tej dziedzinie jest obniżanie inflacji i stały wzrost gospodarczy.

Rozpoczniemy realizację Narodowego Programu Budownictwa Mieszkaniowego. Oznacza to uruchamianie kas mieszkaniowych, zwiększenie inwestycji w zbrojenie terenów budowlanych, uproszczenie prawa budowlanego i prawa o planowaniu przestrzennym, wspieranie modernizacji technologii oraz lepsze wydawanie środków z budżetu. Będziemy pozyskiwać środki pozabudżetowe na budownictwo.

Zachęcimy samorządy do inwestowania w budownictwo mieszkaniowe. Przywrócimy systemy dużych ulg podatkowych.

Mój rząd chce zdecydowanie rozszerzyć uprawnienia samorządu terytorialnego, przy zachowaniu jednolitej struktury państwa. Oczywistą podstawą samorządu są gminy. Dlatego – w pierwszej kolejności – umocnimy ich pozycję. Zapewnimy gminom autonomię finansową, rozszerzymy ich kompetencje. Rozbudujemy system samorządów, tworząc samorządowe powiaty oraz województwa rządowo-samorządowe. Dostosujemy administrację państwową do nowej sytuacji, do współrządzenia z samorządami na różnych szczeblach.

Własność prywatna to podstawa nowoczesnego i silnego państwa. Dlatego przyspieszymy prywatyzację i przeprowadzimy reprywatyzację. Zrealizujemy także program powszechnego uwłaszczenia.

Mamy świadomość tego, że prywatyzację należy zakończyć do roku 2001, a więc do końca tej kadencji Sejmu. Roszczenia z tytułu reprywatyzacji trzeba niezwłocznie ustalić i przyjąć ustawę reprywatyzacyjną, gwarantującą zwrot mienia w naturze lub rekompensaty.

Zamierzamy zmienić niedawno uchwaloną przez parlament ustawę o narodowych funduszach przemysłowych. Przemiany własnościowe dotyczące przeważającej części majątku Skarbu Państwa będą zawierać uwłaszczenie, rozumiane jako przekazanie bonów uwłaszczeniowych tym grupom społecznym, które dotąd nie uczestniczyły w owocach prywatyzacji (dotyczy to zwłaszcza pracowników sfery budżetowej, samorządowej oraz osób powyżej 50. roku życia). Przemiany te będą również służyły wspieraniu reformy systemy emerytalnego.

Niezwłocznie przystąpimy do inwentaryzacji i wyceny majątku Skarbu Państwa przez specjalnie do tego celu powołane służby. Opracowane zostaną także propozycje dalszego postępowania uwłaszczeniowego w stosunku do pozostałego mienia Skarbu Państwa.

Będziemy przeciwdziałać bezrobociu i jego negatywnym skutkom. Najlepszym sposobem walki z tą plagą społeczną współczesnej Polski jest tworzenie nowych miejsc pracy i podnoszenie kwalifikacji osób bez pracy.

Za szczególnie ważne uznajemy prowadzenie takiej polityki wobec ludzi młodych, aby nie zaczynali dorosłego życia od ustawiania się w kolejce po zasiłek dla bezrobotnych.

Wśród wielkich reform sfery socjalnej, o których wspominałem na początku mego wystąpienia, za najważniejszą uznaję reformę systemu emerytalno-rentowego. System emerytalny, ku któremu będziemy zmierzać, ma dać emerytom gwarancję bezpiecznej starości, ma być jasny i zrozumiały dla wszystkich, ma uzależniać emeryturę od zapłaconych składek i nie uprzywilejowywać żadnych grup kosztem pozostałych.

Aby zrealizować powyższe zadanie, koalicja szybko uchwali pakiet ustaw racjonalizujących obecny system.

Reforma ubezpieczeń społecznych rozpocznie się w 1999 roku w oparciu o ustawę o funduszach emerytalnych i ustawę o pracowniczych programach emerytalnych.

Pragnę tu dodać, że reforma zostanie przeprowadzona z pełną gwarancją nieobniżania poziomu obecnych świadczeń tak, by emerytom zapewnić godziwy poziom życia. Przyszły system emerytalny poprzez kapitalizację składek będzie działać na rzecz rozwoju gospodarczego, co zaowocuje realnym wzrostem świadczeń.

Wprowadzimy też system powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, co wymagać będzie głębokich zmian w zapisach ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Nowy system oparty będzie na funduszach ubezpieczeniowych niezależnych od administracji rządowej i samorządnych instytucjach zarządzających funduszami ubezpieczenia zdrowotnego. Dodam, że w ramach tej reformy przewidujemy miejsce dla rozwoju innych form ubezpieczeń zdrowotnych. Zasady korzystania ze świadczeń zdrowotnych, ze środków publicznych zostaną określone w zmienionej ustawie o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym i wprowadzone niezwłocznie w życie.

Reforma zaowocuje podniesieniem realnych wynagrodzeń pracowników ochrony zdrowia i obniżeniem kosztów funkcjonowania całej struktury.

Służba zdrowia winna służyć pacjentom. Taki jest cel zmian, które chcemy wprowadzić.

Równolegle z głębokimi reformami podejmiemy pilne działania naprawcze. W związku z tym przeprowadzona będzie ponowna dokładna analiza potrzeb dotyczących wyposażenia szpitali i pomocy doraźnej w sprzęt zwiększający bezpieczeństwo pacjentów. Na tej podstawie stworzony będzie harmonogram najpilniejszych zakupów, na które przeznaczy się środki w budżecie państwa. Duży nacisk położy się także na działania profilaktyczne, które będą koordynowane przez rząd, a prowadzone w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, głównie przez lekarzy rodzinnych.

Pracownicy ochrony zdrowia przez ostatnie lata znaleźli się w sytuacji ekonomicznej nieadekwatnej do odpowiedzialnej roli, jaką odgrywają w społeczeństwie. Jest to źródłem uzasadnionej frustracji i niezadowolenia. Dzięki wprowadzeniu powszechnych ubezpieczeń zdrowotnych i innych zmian w systemie ochrony zdrowia przywrócona zostanie właściwa ranga zawodów medycznych. Większość lekarzy docelowo będzie mogła pełnić swoje powołanie, wykonując wolny zawód, a pielęgniarki, położne, technicy medyczni i inni pracownicy będą chronieni przez zbiorowe układy pracy.

Przeobrażenie gospodarcze Polski musi się odbywać we współdziałaniu z głównymi siłami społecznymi. Porozumienie pracowników i przedsiębiorców, zbudowanie spokoju społecznego w Polskiej gospodarce to ważny warunek rozwoju kraju. Nasza koalicja przyjmie nowoczesne ustawodawstwo dotyczące stosunków pracy i dialogu partnerów społecznych, nawiązujące do idei solidarności. Przedstawimy parlamentowi projekt ustawy o Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych, wypracowującej niezależne opinie o polityce społeczno-gospodarczej państwa. W jej skład wejdą również – po stronie pracodawców – przedstawiciele samorządów lokalnych.

Chcemy także, by – na mocy nowych praw – układy zbiorowe były zawierane tylko przez reprezentatywnych partnerów społecznych. By prawo to doprecyzowało kryteria ustalania reprezentatywności.

Panie Prezydencie,
Panie Marszałku,
Wysoka Izbo!

Ocena stanu gospodarki po czterech latach rządów koalicji SLD-PSL musi być krytyczna. Wprawdzie przez te lata trwał wzrost gospodarczy i spadała inflacja, ale równocześnie narastały problemy, a wśród nich deficyt handlowy i deficyt obrotów bieżących – prosta konsekwencja zaniechania reform. Inflacja spada za wolno, prywatyzacja rozciąga się w czasie, a gospodarkę polską krępują liczne biurokratyczne przepisy, utrudniające życie przedsiębiorcom. Restrukturyzacja wielu kluczowych dziedzin polskiej gospodarki jest odraczana z roku na rok.

Celem rządu jest szybka poprawa warunków życia polskich rodzin i uniknięcie grożącego nam kryzysu finansów publicznych państwa
 poprzez szybki wzrost gospodarczy, trzy razy szybszy niż w Europie Zachodniej, poprzez spadek inflacji oraz przyspieszenie powstawania nowych miejsc pracy. W tym celu przyspieszymy decentralizację finansów publicznych oraz prywatyzację, przeprowadzimy uwłaszczenie i reprywatyzację, przeprowadzimy likwidację monopoli i odbiurokratyzujemy gospodarkę przez wycofanie nadmiernie rozbudowanych koncesji i systemu reglamentacji, zbędnych lub szkodliwych przepisów. Powołamy w tym celu rządową komisję z udziałem organizacji gospodarczych do spraw przeglądu przepisów.

Utrzymywaniu równowagi makroekonomicznej muszą towarzyszyć reformy instytucjonalne w odniesieniu do wydawania pieniędzy publicznych. Obok tego stopniowo będziemy rozwijali nowe elementy polityki gospodarczej – polityki rozwoju gospodarczego – przez zbudowanie systemu inwestycji infrastrukturalnych, powiązanie edukacji z gospodarką, zbudowanie nowego systemu wspierania małych firm, rozwój nowych instytucji i instrumentów finansowych, wreszcie politykę regionalną, ściśle połączoną z restrukturyzacją niektórych branż.

Wzrost gospodarczy wspierać będą także polityka finansowa państwa i stabilna polityka podatkowa.

Stopniowo – w miarę umacniania się wzrostu gospodarczego – będą zmniejszane obciążenia gospodarki podatkami, szczególnie bezpośrednimi. Mój rząd będzie przeciwdziałać inflacji przez kontrolę deficytu budżetowego i będzie stopniowo obniżać ten deficyt. Przygotujemy ustawę o odpowiedzialności finansowej państwa. Zwiększymy dyscyplinę monetarną, dzięki silnej pozycji banku centralnego. Stworzymy łatwiejszy dostęp do kredytów dla średnich i małych przedsiębiorców, rzemieślników i kupców.

Podtrzymamy uchwalone obniżki podatków dochodowych oraz uprościmy i ustabilizujemy system podatkowy, nowelizując ordynację podatkową.

Polska gospodarka musi sprostać wielkim wyzwaniom. Dlatego konieczne jest aktywne wsparcie konkurencyjności i nowoczesności krajowego przemysłu, jego proeksportowej orientacji. Stworzymy warunki do restrukturyzacji przedsiębiorstw z kluczowych branż przemysłowych, umożliwiając przystosowanie ich do warunków rynkowych i do uzyskania trwałej rentowności. Będziemy usuwać bariery ograniczające inwestycje krajowe i zagraniczne. Ochronimy strategiczne interesy państwa w niektórych branżach poprzez specjalne rozwiązania prawne.

Wspomaganie finansowe procesów naprawczych może dotyczyć tych podmiotów gospodarczych, które mają szansę utrzymania się na rynku. Kluczowym zagadnieniem w przypadku utraty dotychczasowych miejsc pracy będzie określenie sposobów powstawania nowych. Dostępne środki należy kierować tak, by umożliwić przekwalifikowanie pracowników przedsiębiorstw upadających.

Problemy osłon i programów socjalnych restrukturyzowanych branż będą negocjowane ze związkami zawodowymi.

Mój rząd zdaje sobie sprawę ze szczególnej sytuacji górnictwa węgla kamiennego: skala wyzwań jest tam największa, produkcja zaś i ceny węgla mają kluczowe znaczenie dla rozwoju i konkurencyjności polskiej gospodarki. Dodatkowym problem jest fakt, iż niemal wszystkie kopalnie węgla kamiennego oraz zakłady jego przetwórstwa zlokalizowane są w jednym regionie.

Przejrzymy i zaczniemy realizować program budowy autostrad. W tej dziedzinie przez cztery lata prawie nic nie zrobiono. Zaczniemy restrukturyzację PKP i przygotowania do ich prywatyzacji, zaczniemy rozwijać infrastrukturę transportową, poprawimy stan bezpieczeństwa na drogach. Uchwalimy nowe prawo telekomunikacyjne, zgodne z regulacjami obowiązującymi w Unii Europejskiej. Sprywatyzujemy Telekomunikację Polską S.A. Utworzymy rynek usług telekomunikacyjnych.

Dziś w Polsce bezrobocie to największy problem na wsi i w małych miastach.

Polska sprawiedliwa, niemarnotrawiąca swych możliwości, to Polska dająca szansę wszystkim ludziom, wszystkim społecznościom lokalnym. Wymaga to wsparcia rozwoju wsi i małych miast.

Przyśpieszymy procesy przemian na terenach szczególnie opóźnionych w rozwoju infrastruktury technicznej i socjalnej. Będziemy preferować tworzenie nowych miejsc pracy na obszarach wiejskich. Podniesiemy tam poziom edukacji.

Celem prowadzonej przez mój rząd polityki rolnej będzie wielofunkcyjny rozwój wsi i modernizacja rolnictwa, w tym zwłaszcza zagwarantowanie rozwoju nowoczesnych, stabilnych gospodarstw rodzinnych.

Będziemy stabilizować rynek produktów rolnych w celu kształtowania dochodów rolników oraz ochrony interesów konsumenta. Mój rząd będzie prowadził skuteczną politykę, zapobiegającą zakłóceniom na rynku produktów rolnych i spożywczych – szczególnie wywołanych importem dotowanej lub niepełnowartościowej żywności. Będziemy promować i wspierać eksport towarów rolnych. Włączymy polskich ekspertów do prac nad ostatecznym kształtem Europejskiej Karty Obszarów Wiejskich. Odpowiednio przygotujemy się do negocjacji w sprawie członkostwa w Unii Europejskiej.

Polityka ubezpieczeń społecznych w najbliższych latach będzie rozwijana w ramach Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, z tym, że równolegle prowadzone będą prace nad powołaniem rolniczych funduszy emerytalnych, funkcjonujących na zasadach zbliżonych do systemów powstających dla pozostałych grup zawodowych.

Jesteśmy zdecydowanymi zwolennikami zrównoważonego rozwoju kraju. Zapewnienie właściwej ochrony środowisku naturalnemu to jeden z podstawowych warunków godnego życia, a równocześnie dodatkowe koszty rozwoju gospodarczego. Koszty, które chcemy i powinniśmy ponieść. Nasza przyroda stanowi wszak część dziedzictwa narodowego.

Panie Prezydencie,
Panie Marszałku,
Wysoka Izbo!

Warunkiem zbudowania państwa uczciwego i sprawnego, zrywającego ostatecznie z komunistyczną przeszłością jest zapewnienie kompetentnej obsady personalnej w urzędach i całym sektorze publicznym oraz przeprowadzenie lustracji. Oddzielimy działalność polityczną od pracy fachowego korpusu urzędniczego. W doborze pracowników służby cywilnej stosować będziemy zasadę konkursu, zachowując preferencje dla absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej. Konieczna jest jednak zmiana obowiązującej ustawy w taki sposób, by przy doborze nie obowiązywał 7-letni okres pracy na stanowiskach kierowniczych, przepis sztucznie promujący kadry wychowane w okresie komunistycznym.

Wprowadzimy przepisy zobowiązujące urzędników wysokiego szczebla do składania oświadczeń o swoim osobistym majątku.

Złożymy Wysokiej Izbie projekt ustawy o jawności życia publicznego oraz o powszechnym dostępie obywateli do dotyczących ich akt komunistycznych służb specjalnych. Doprowadzimy do realizacji ustawy lustracyjnej, równocześnie będziemy zmierzali do jej koniecznej nowelizacji.

Pierwszoplanowym zadaniem koalicji i tworzonego przez nią rządu jest poprawa bezpieczeństwa każdego obywatela poprzez usprawnienie pracy policji, organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości. Temu celowi służyć będą sprawne, profesjonalne, zreorganizowane policja oraz służby specjalne. Trzeba zdecydowanie zwiększyć skuteczność egzekwowania prawa, aby nowe prawo karne nie było martwą literą.

Rząd podejmie szybkie działania obejmujące – między innymi – zmniejszenie zatrudnienia policjantów w administracji, dzięki czemu zwiększy się liczba patroli na ulicach miast. Stworzymy system kontaktów policji ze społecznościami lokalnymi i ich przedstawicielami tak, aby mobilizować obywateli do samoorganizacji i wspólnych działań profilaktycznych oraz wspierać pomoc sąsiedzką.

Przywrócimy apolityczność i ponadpartyjność służb specjalnych. Urząd Ochrony Państwa powinien znajdować się pod kontrolą rządową i parlamentarną. Rząd powinien wyznaczać zadania dla służb specjalnych i na podstawie efektów oceniać ich pracę. Niedopuszczalne jest, aby wywiad i kontrwywiad stawiał sobie zadania sam lub opowiadał się po którejś ze stron w politycznych rozgrywkach. Wymaga to bardzo głębokich zmian w służbach specjalnych, odbudowy ich struktur i kadr.

Wymiar sprawiedliwości to podstawa, na której oparte być musi silne państwo. Tymczasem znajduje się on w głębokim kryzysie. Aby dać ludziom prawo do ochrony prawnej, a państwu zapewnić ich szacunek, trzeba ułatwić obywatelom dostęp do sprawnego i szybko działającego wymiaru sprawiedliwości oraz zreformować prokuraturę.

Utworzymy sądy grodzkie w celu rozpatrywania prostych spraw cywilnych i karnych oraz wykroczeń, by przyspieszyć działania wymiaru sprawiedliwości. Zwiększymy wymagania w stosunku do osób pełniących stanowiska kierownicze w sądownictwie. Warunkiem zapewnienia sędziom rzeczywistego, niekwestionowanego prestiżu będzie odsunięcie od pracy w sądownictwie osób, które w latach PRL sprzeniewierzyły się sędziowskiej niezawisłości.

Podejmiemy działania zmierzające do reformy prokuratury. Musimy uniemożliwić polityczne wykorzystywanie funkcji prokuratora.

Panie Prezydencie,
Panie Marszałku,
Wysoka Izbo!

Pierwszym wielkim sprawdzianem naszej skuteczności będzie likwidacja skutków kataklizmu powodzi, który latem tego roku dotknął Polskę, zwłaszcza jej regiony południowe.

Tereny dotknięte powodzią pilnie oczekują realistycznego programu odbudowy. Taki plan już powstaje. Tworząc i realizując ten program, nie wolno dopuścić, by odbudowa oznaczała odtworzenie wczorajszych – w znacznej części przestarzałych – zasobów. Odbudowa obszarów popowodziowych winna przyczynić się do ich modernizacji.

Aby zminimalizować skutki podobnych katastrof w przyszłości, musimy usprawnić funkcjonowanie państwa. Konieczne jest stworzenie nowoczesnego systemu koordynowania działań różnych służb w czasie klęsk żywiołowych i katastrof ekologicznych.

Na straży naszych granic musi stać apolityczna, kompetentnie kierowana armia, poddana cywilnej kontroli. W tym celu stworzymy Narodowy System Obrony Państwa i zwiększymy nakłady na modernizację armii. Będziemy kontynuować i intensyfikować działania dostosowujące polskie siły zbrojne do wymogów uczestnictwa Polski w NATO.

Wprowadzimy czytelne zasady funkcjonowania państwa w stanach nadzwyczajnych i w sytuacji konfliktu zbrojnego. Zasadniczą częścią systemu obrony państwa będą siły zbrojne mniej liczne, o większej wartości. Systematycznie skracać będziemy czas obowiązkowej służby wojskowej.

Zracjonalizujemy wydatki wojska, wyzbywając się balastu zbędnej infrastruktury. Wprowadzimy jasne i przejrzyste procedury na zakup sprzętu i uzbrojenia dla wojska, ze szczególnym uwzględnieniem roli polskiego przemysłu zbrojeniowego.

Niepodległe państwo – to znaczy suwerenna polityka zagraniczna. Przed ośmiu laty odzyskaliśmy możliwość jej prowadzenia.

Można powiedzieć, iż główne kierunki polityki zagranicznej niepodległej Polski są niezmienne. Po prostu Polska jest i będzie w kręgu cywilizacji zachodniej, i to wyznacza naszą politykę.

Priorytet pełnej wojskowo-politycznej integracji Rzeczypospolitej z NATO nie jest skutkiem naszych obaw przed kimkolwiek. Wynika on z konsekwentnej woli narodu, by nasza przynależność do świata euroatlantyckiego była pełna i niekwestionowana.

Wstępne rozmowy Polski z Sojuszem Atlantyckim zostały już, z dobrym rezultatem, zakończone. Rząd Polski, świadom ponoszonych kosztów i obowiązków, umacniany poparciem obywateli, liczy, że w roku 1999 Rzeczpospolita Polska stanie się pełnoprawnym członkiem NATO.

Narodowe bezpieczeństwo ma swój wymiar nie tylko militarny. Równie ważna jest stabilizacja ekonomiczna i społeczna oraz zakorzenienie naszej młodej demokracji w strukturach międzynarodowych. Dlatego priorytetem naszej polityki będzie, na równi z NATO, możliwie szybka integracja ze strukturami Unii Europejskiej. Zapowiedź rychłego rozpoczęcia negocjacji z wybranymi krajami i wymienianie w tej grupie Polski jest dla nas zobowiązaniem do koordynacji działań i przyspieszenia procesów dostosowawczych.

W trakcie negocjacji zadbamy, by proces integracji ze strukturami europejskimi przebiegał z poszanowaniem polskiej tożsamości.

Bezpieczna, demokratyczna i zamożna Europa nie zamyka się w swoich ramach geograficznych. Jej elementem są również Stany Zjednoczone Ameryki Północnej.

Uważamy, że interesem strategicznym tak Polski, jak całej Europy, jest utrzymanie amerykańskiej obecności wojskowej i politycznej na naszym kontynencie. Wolą mojego rządu jest podnoszenie na jak najwyższy poziom stosunków z partnerem amerykańskim.

Gdy na mapie Europy pociągniemy linię łączącą Paryż z Berlinem i Warszawą, otrzymamy obraz swego rodzaju „kręgosłupa Europy”. Tłumaczy to wagę, jaką przywiązujemy do Trójkąta Weimarskiego, czyli do stosunków z Niemcami i Francją.

A szerzej – stosunki dwustronne z państwami zachodnioeuropejskimi stanowią integralny składnik naszej strategii integracyjnej.

Podejmujemy także wysiłki integracyjne na skalę regionalną. Po pięciu latach istnienia środkowoeuropejskie porozumienie wolnego handlu CEFTA okazało się sukcesem zarówno w wymiarze ekonomicznym, jak i politycznym. Myślimy o jego pogłębianiu i rozszerzaniu. Głęboka wspólnota interesów łączy też kraje skupione w Radzie Państw Morza Bałtyckiego, organizacji o wielkich perspektywach na przyszłość. Swej pożyteczności dowiodła również Inicjatywa Środkowoeuropejska. Stosunki Polski i Ukrainy układają się lepiej, niż ktokolwiek mógł przypuszczać jeszcze kilka lat temu. Wierzę, iż przytoczone tu przykłady pozwalają na uzasadnioną nadzieję, że Polska odegra znaczącą rolę w europejskich procesach integracyjnych.

Pozwolę sobie teraz na odwołanie się do osobistego doświadczenia. Szesnaście lat temu, na pierwszym zjeździe „Solidarności”, uchwaliliśmy „Posłanie do narodów Europy Środkowej i Wschodniej”.

Jego treść wydawała się wówczas wykraczać poza granice naszych realnych możliwości. Dziś sąsiadujemy z naszymi historycznymi partnerami: wolną Ukrainą i wolną Litwą. Poparcie dla reform demokratycznych i rynkowych w tych krajach jest dla nas zarówno obowiązkiem moralnym, jak i interesem politycznym.

Nie mogę w tym kontekście nie wyrazić zaniepokojenia sytuacją na Białorusi. Ten kraj, leżący w kluczowym obszarze między Bałtykiem i Morzem Czarnym, wydaje się ewoluować w innym kierunku niż reszta Europy. Pozostaję w przekonaniu, że jest to tendencja tymczasowa.

Nowy rząd pod moim kierownictwem szczególną wagę będzie przywiązywał do stosunków z Rosją. Nieobciążeni bagażem historycznych zaszłości, obciążających poprzednią koalicję, podejmiemy starania, by kontakty polsko-rosyjskie stały się partnerskie i tak dobre, jak dobra jest wzajemna znajomość Polaków i Rosjan. Mamy do zagospodarowania wielkie pole wspólnych interesów, zwłaszcza w dziedzinach gospodarki i kultury. Wola rządu Rzeczypospolitej jest w tej materii jak najlepsza.

Szczególne więzy łączą nas z Węgrami i Republiką Czeską. Wspólnota celów politycznych wiąże się z bliskością naszych narodów. Mam również nadzieję, iż Słowacja, naturalny partner naszych trzech krajów, będzie podzielała nasze cele i dążenia, a także sposób ich realizacji.

Koncentrując się na kwestiach sąsiedzkich, nie mogę nie wspomnieć o naszym szczerym poparciu dla procesów reform w Rumunii i w Bułgarii, które uległy widocznemu przyspieszeniu i zbliżają te państwa do struktur Zachodu.

Szczególnie bliskie stosunki łączą nas ze Stolicą Apostolską. Obecność Papieża Polaka na Stolicy Piotrowej wzmacnia pozycję Polski w świecie i słusznie jest przedmiotem naszej narodowej dumy. Jednym z pierwszych posunięć nowego rządu było podjęcie decyzji o skierowaniu do Sejmu projektu ustawy ratyfikacyjnej w sprawie Konkordatu pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a Stolicą Apostolską.

I wreszcie kwestia, do której rząd Rzeczypospolitej będzie przywiązywał ogromną uwagę: Polacy za granicą. Deklaruję politykę otwartych drzwi dla naszych rodaków z Zachodu i ze Wschodu. W najbliższym czasie ułatwimy procedurę uzyskiwania obywatelstwa Rzeczypospolitej przez naszych rodaków za granicą, szczególnie tą wschodnią. Polska o was nie zapomniała!

Polska polityka zagraniczna w wykonaniu mojego rządu będzie polityką suwerennej i zdecydowanej obrony polskich interesów, a także polityką, która przekroczy progi gabinetów. Chciałbym, by cele i zasady, o których mówiłem, były celami wszystkich obywateli. A politykę tę rząd będzie realizował z Polakami i dla Polaków.

Wysoka Izbo!

Zbliżam się do końca mego wystąpienia. Przedstawiłem Państwu główne zamierzenia, służące realizacji trzech pierwszych zadań mego gabinetu. Nie wspomniałem jedynie o środkach służących wykonaniu zadania czwartego: wzmocnienia świata wartości. Tę kwestię, jak sądzę najważniejszą, pozostawiłem na koniec.

Pamiętajmy, Panie i Panowie, że tylko naród silny wspólnotą uznanych i szanowanych wartości kulturowych może sprostać wyzwaniom współczesnej cywilizacji. Nie będzie silnej Polski bez ładu moralnego. Bez uznania prawdy za fundament życia społecznego i publicznego, bez odwołania się do patriotyzmu, chrześcijańskich korzeni naszej cywilizacji i umiłowania wolności, bez poszanowania godności narodu. W tym miejscu chcę zwrócić się do twórców kultury i przypomnieć ich spotkanie z Marianem Krzaklewskim na Zamku Królewskim w Warszawie. Przypomnę słowa przewodniczącego AWS: „Świat musi zbudować nową cywilizację. Cywilizację, w której ludzką wolność, ludzką autonomię równoważyć będą więzi rodzinne, więzi międzyludzkiej solidarności, nowoczesny patriotyzm, wiara. To zadanie dla Was, dla ludzi kultury, polskiej kultury”.

Wysoka Izbo!

Chcemy, by wartościami przesycone były wszelkie sfery życia społecznego. Myślę tu o edukacji, o kształcie prawa, o traktowaniu ludzi zgodnie z zasadą personalizmu. Tu wspomnę o sferze chyba najważniejszej: o kulturze. Mój rząd poprze wysiłki ludzi kultury. Będziemy chronić dziedzictwo narodowe. Będziemy tworzyć lepsze niż dziś warunki dla twórczości, sprzyjać szerokiej dostępności dóbr kultury. Doprowadzimy do realizacji programu edukacji kulturalnej w środkach społecznego przekazu.

Wysoka Izbo!

Wynik wyborczy daje nam prawo do realizacji zapisów programowych. On nas do wykonania naszych zamierzeń zobowiązuje. Mój rząd podejmie szybkie, energiczne działania. Będzie podejmować wszystkie potrzebne decyzje – również te trudne, nie zawsze popularne, ale konieczne, przynoszące po krótkim czasie pozytywne społecznie efekty.

Uczynię, co tylko możliwe, aby mój gabinet doprowadził do przełomu w myśleniu i działaniu. Aby nie zajmował się tylko bieżącym administrowaniem, ale realizował przemyślany plan działań najważniejszych, strategicznych. By potrafił wzmocnić autorytet państwa, naszej Rzeczypospolitej.

Ten rząd, rząd koalicyjny, będzie spójny. Będzie sprawny i skuteczny, bo tego wymagają zadania, które przed nim stoją. Bo takie jest oczekiwanie naszych wyborców.

Panie Marszałku,
Wysoka Izbo!

Zgodnie z art. 154 Konstytucji wnoszę o udzielenie wotum zaufania Radzie Ministrów w składzie powołanym przez Pana Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej.

Szanowni Państwo!

Razem zbudujemy Polskę godną XXI wieku, kraj, z którego będziemy mogli być dumni. Chciałbym, żeby tę Polskę budowali nie tylko ci, którzy poparli AWS czy UW. Aby była to Polska dla wszystkich ludzi dobrej woli, Polska budowana przez wszystkich ludzi dobrej woli.

By naszą energię pochłaniały nie jałowe spory polityczne, ale rozwiązywanie problemów, przed którymi stoi kraj, wielkich wyzwań przyszłości.

Obiecuję Wam, że mój rząd i ja osobiście będziemy starać się, by do tego doszło. By nasze dzieci i wnuki mogły żyć w kraju naszych marzeń.

Zrobię wszystko, by tak się stało!

Tak mi dopomóż Bóg!

Wróć

 

Making up for lost time

Prime Minister Jerzy Buzek adresses Sejm, the lower house of Polish Parliament

November 10, 1997

The ambitious prime minister’s program of four great reforms is refreshing after a term of conservative rule by the post-communists. A little-known politician leads a coalition of all the significant right-wing forces. Whatever the assessments of the government’s accomplishments, Jerzy Buzek’s vision still resonates in Polish politics.

Mr. President,
Mr. Speaker,
Members of the House,

It is my great honor to present the program to repair the state, the program of the new government which has been formed jointly by Solidarity Electoral Action (AWS) and by the Freedom Union (UW) – the groupings originating from the democratic and anti-communist opposition. After 1989, we became divided by serious disagreements over policy and by different political choices. Today, we have decided to unite our forces in one coalition. We were reunited by our common belief that Poland should and can be changed – we need to repair all that is wrong with it. We must not waste this opportunity. It is more important than the differences that existed in the past or that may indeed still exist among us today.

The Solidarity movement has a long history. It was the people of Solidarity who began to build a free and sovereign Poland.

August 1980 – that great and moving event on Poland’s road to democracy – initiated major changes in the communist states. That was the beginning of the end of the Evil Empire.

In 1989, Solidarity won through in the elections. Then, we were not prepared for such a victory. The situation was complicated by the fact that we had to confront some of the biggest problems that any democratically-elected government could ever expect to face.

The task of dismantling the structures of the totalitarian state proved to be more difficult than we had previously thought. The early leaders of our camp also made the error of failing to engage in dialogue within the Solidarity community of political parties and groupings. As a result, our political opponents came to power in 1993.

We have learned the lesson. We have overcome conflicts and emotions. Despite previous divisions, we have managed to build a new common political camp – Solidarity Electoral Action. Today, having learned from painful experience, we want to make up for lost time, and do what was not done right away after 1989.

That year marked the beginning of the end of communism in our country. That communism which, despite attempts at its reform, remained invariably a criminal and totalitarian system, where basic civil rights and liberties were not respected. That communism which led to the economic and societal collapse of our country. The year 1989, as I said, marked the beginning of the end of that communism in Poland. I will do everything to ensure that the 1997 will be remembered as the year of the beginning of state reform; of the final break with an ignominious past.

In May, Solidarity Electoral Action announced its program. Allow me to quote for you some of its most important words:

“We are facing a great opportunity. We can create a modern and equitable state. Poland that is based on strong families and solidarity between the generations; the country of equal opportunities for all families. Poland with an advanced, modern economy. A state formed on patriotic and Christian values, on love of freedom. We can build the Republic of Poland which will be secure thanks to its membership in the North Atlantic Treaty”.

Solidarity Electoral Action went to the polls with this vision of Poland. Millions of people supported this vision of the future, and handed victory to the Solidarity Electoral Action’s program.

Now, allow me to go on by quoting some more significant words:

“Freedom and independence of the state, regained after 1989, gave us the opportunity to freely shape the future of our country. We need to protect national identity, while being open to the world. We need to complete the construction of a benevolent state. This will be possible through the involvement of each of us, citizens of the Republic of Poland.”

This is a fragment of the Freedom Union’s program – the second grouping in my government.

The vision of Poland presented in our program and expressed by our slogan “Always Poland, always freedom, always family” allowed my grouping – Solidarity Electoral Action – to win the election. Freedom Union’s plan, similar in many respects to the program of Solidarity Electoral Action, also gained the support of many Poles.

This success, the success of all the people of Solidarity – the people who identify themselves with the message of August 1980.1– imposed on us politicians a great responsibility for the fate of millions of our compatriots, for the state, for the future of the nation.

I am sure that today this great sense of responsibility is shared by millions of Poles who remember that – as the Holy Father said – “the order of freedom is built on pain”; and that “true freedom is measured by the degree of readiness to serve, to sacrifice oneself”.

Let us all give ourselves to our Homeland. Let us overcome our weaknesses. Let us give to this country our best to make our dreams come true at last. So that Poland and all the Polish people can proudly enter the new millennium.

Members of the House, we, the government, the Parliament and all people of good will, are facing four great tasks.

Our first and primary task is to provide the people, Polish families, with adequate living conditions, to enable them to shape their own destiny.

For this to happen, the state must transfer a part of its power and property to the people. Only then, will Polish families be really free.

Only after the decentralization of the state and the distribution of property, will it be possible to create a sustainable basis for the Poland of the future, for the Poland of the 21st century. Only then will the true solidarity of free people be possible.

Thus, first – provide for the human being, a human being in a strong, healthy family.

It will be impossible to achieve this goal without major reform of the state, without repairing its structures. We need to make Poland a fair and efficient state. That is our job.

The state must serve the public, this great family of families. Numerous areas of public life must be separated from the influence of political parties. That great goal of Solidarity of 1980 and 1989 must be finally achieved.

We went for power to the people in order to give it back to the people, so that citizens and local communities can share some of this power, which they can utilize better than the state. In this way,the state – limited in its influence – becomes stronger than it is today in areas where it cannot be replaced by anybody; for instance, in guaranteeing the nation’s security and dealing with natural disasters.

The right to private property must be shared out among the people. The Polish middle class need to strengthen themselves. We will not allow a narrow economic oligarchy to rule the Republic of Poland. We want a free economy with opportunities for all; we want a state based on social dialogue between labor and capital.

In this matter, my government will not lack determination. We will fight against all negative tendencies in our economic life.

Already at the first meeting of the Council of Ministers, I ordered an audit of a number of controversial decisions made in the past four years.

We do not want to replace one set of “our people” with another. To manage the economy and civil service, we will appoint well-educated professionals, including young people. We have already stopped recruitment to the civil service, which was widely criticized by the public because itwas carried out according to the wrong principles, distorted by political interests.

The local government reform and its accompanying reform of public finances, privatization, re-privatization and the distribution of property, will form the basis for the successful implementation of the reform of education, health care, welfare, and pension systems. The changes in state structures and institutions in the social sphere will make it possible to build an efficient economy, based on private property, an economy without monopolies, with modern structures, promoting citizen endeavor, but also supporting the weakest who are unable to cope single-handedly.

Only implementation of all these reforms will ensure long-term economic growth, built by the everyday, well-organized effort of millions of people. It will allow the standard of living to be improved and the economic autonomy of families to be extended.

First – free people in strong families. Second – repairing the state.

Both these tasks require that the internal and external security of the Republic of Poland is ensured.

Our citizens need to feel safer than they do today. This requires improvement in the work of the police and other services safeguarding public order and the security of citizens, improvement in law enforcement agencies and the courts.

We want to become a full member of the Euro-Atlantic community as soon as possible. In today’s world, this community is the most important guarantee of societal development based on a free market and democracy, on freedom of individuals and nations. There is no better guarantee of Poland’s sovereignty than NATO.

Today, on the eve of the anniversary of renewed independence of the Republic of Poland, I want to say this clearly: a Poland in the North Atlantic Treaty Organization means a Poland which is permanently safe and independent.

Free citizens, repairing the state, security. All of this will not be possible without strengthening moral values, which are the foundation of our Christian civilization: truth, good, and love. Respect for moral values will be our contribution to a Europe which is being united.

Without the foundation of values, without proper respect for the right to life and dignity of every human being, strong families are not possible, generational solidarity is not possible, and the nation is not able to live in dignity. Without moral values, freedom is not possible either. This is a large area of common concern of the state and the churches, especially the Catholic Church. We need their cooperation with keeping the autonomy of both parties.

We should also remember that an efficient economy is not possible without commonly accepted moral values. After all, working together requires at least the minimum trust in partners and recognition of the value of human labor. Mass violations of social norms increase – as economists say – management costs.

Mr. President, Mr. Speaker, Members of the House, the four great tasks for Poland and for the Polish people, the four tasks of my government are closely related to one another. We are fully aware that either we implement all of them, or we risk failing to accomplish any of them to a satisfactory degree. Therefore, this government – and I, personally – will be very determined. We will be tough. This program must be a success. Poland is waiting for it! All Poles are waiting for it!

Members of the House, the family is the foundation of society; this is the place where people are brought up and develop.

One of the most important tasks that I put before myself and our government is the introduction of a pro-family policy. By this I do not mean only temporary measures, such as increasing social benefits.

System changes are necessary. These will support families in all the areas that influence their stability and development, that respect their dignity. We need to rebuild the economic independence of families, especially those with many children and single mothers with children. Tax law is an important factor here. We want to ensure independence of families, and give parents guarantees of their control of their children’s education and upbringing.

Parents will be able to choose freely the schools their children attend, to decide on the teaching of legally recognized religions in public schools, and they will gain a real ability to counter the negative effects of criminal environments and sects on their children.

Education is the nation state’s and free people’s investment in their own future. Education, including higher education, will determine Poland’s place among the nations. Today, when the world is wide open, education determines a nation’s identity and development of its culture. Education is the best way to even out the opportunities of life. Therefore, we believe it is necessary to implement a radical reform of the education system, adapting it to the requirements of the 21st century.

Schools should assist parents in bringing up their children and schools managed by local governments can contribute to the development of the local environment –we want to look at the future of Polish education from these two perspectives.

We will quickly decentralize the education system and introduce a full reform of the curriculum. We will replace entry exams to secondary schools with exams at the end of education in primary schools. We will make secondary education universal. We will introduce new final exams at secondary schools. We will radically reform vocational education. We also plan for every third graduate of secondary schools to continue their education at university level.

It is necessary to create a scholarship system that will efficiently – much more efficiently than today – even out the opportunities offered to rural youth so that they get a solid education at secondary and university level. Regardless of the system, it is my plan – together with the ministries of education and of agriculture – to create special scholarships for the most talented pupils and students from families with many children from rural areas and small towns.

We will modernize the system of educating teachers. We will unblock the paths of promotion for good teachers who improve their qualifications. We will raise teachers’ salaries. My government will bring real equality to state and private education.

We will increase spending on higher education. We will also support science development. Science – along with education – is the most important area for investment in the future of the nation. At the same time, we will create the conditions for improving the system of allocating funds for science, as well as for the necessary redevelopment of existing scientific institutions. The implementation of the objectives listed above will be supported by a new law on national education and an amendment to the law on higher education, including the law on higher vocational education.

Mr. President, Mr. Speaker, Members of the House, we know very well that the housing conditions of millions of Poles are bad. It is impossible to make up in a short time for many years of neglect in the house-building sector. The fundamental preconditions for efficient restoration measures in this area are lowering the rate of inflation and steady economic growth.

We will begin the implementation of the National Home Building Program. This means launching home building funds, increasing investment in the development of construction sites, simplifying construction law and the law on spatial planning, supporting modernization of technology, and better spending of budget funds. We will raise extra-budgetary funds for the construction sector.

We will encourage local governments to invest in the house-building sector. We will restore the systems of large tax breaks.

My government is determined to extend the powers of local governments, while maintaining a uniform structure of the state. The communes are the obvious foundation of self-government. That is why we will strengthen their position first. We will provide communes with financial autonomy, and we will extend their powers. We will develop the system of local government, creating local counties and provinces with central and local government authorities. We will adjust the state administration to the new situation, to co-governance with local governments at various levels.

Private property is the basis of modern and strong states. Therefore, we will accelerate privatization and carry out re-privatization. We will implement a program for the universal granting of property rights.

We are aware that the privatization process should be completed by 2001, that is, by the end of the Sejm’s term of office. We need to promptly determine the claims in respect of re-privatization and we must adopt a law on re-privatization which will guarantee restitution in kind or compensation.

We intend to change the law on national industrial funds that was recently passed by Parliament. Ownership transformations regarding the majority of State Treasury property will include granting property rights, understood as the transfer of property rights coupons to those social groups that have not yet participated in the benefits of privatization (this especially applies to employees of the public sector, local governments, and people over 50 years of age). These changes will also serve to support the reform of the pension system.

We will immediately undertake an inventory and valuation of the assets of the State Treasury through specially appointed services. We will also formulate proposals for the further transfer of property rights in relation to the remaining property of the State Treasury.

We will counteract unemployment and its negative effects. The best way to combat this social scourge of modern Poland is to create new jobs and to improve the qualifications of people out of work.

As particularly important, we will consider such policies towards young people that will allow them to avoid starting their adult lives in unemployment benefit queues.

Among the great reforms of the social sphere which I mentioned at the beginning of my speech, the reform of the pension system is, in my view, the most important. We are aiming at a pension system that will give pensioners a guarantee of a secure old age, a system that is clear and understandable to all, a system that makes pensions dependent on the contributions paid, and does not favor any social group at the expense of others.

To achieve this task, the coalition will quickly pass a package of laws rationalizing the current system.

The social insurance reform will begin in 1999 on the basis of the Pension Fund Act and the Employees’ Pension Schemes Act.

I want to add that the reform will be implemented with a full guarantee the level of existing benefits will not be lowered, in order to ensure a decent standard of living for pensioners. The future pension system through the capitalization of contribution premiums will work for economic development, resulting in a real increase in benefits.

We will also introduce a system of common health insurance, which will require profound changes in the provisions of the law on common health insurance. The new system will be based on insurance funds independent from government administration and on self-governing institutions managing health insurance funds. I will add that within this reform we allow a place for development of other forms of health insurance. The terms of use of publicly funded health services will be determined in a revised law on common health insurance, and will be immediately implemented.

The reform will result in an increase in the real wages of health care professionals and in a reduction of operating costs of the whole structure.

The health care system should serve patients. That is the purpose of the changes we want to introduce.

Along with the deep reforms, we will undertake urgent repair measures. We will again conduct a thorough analysis of the needs for general hospital equipment and for emergency assistance gear, which will increase the safety of patients. On this basis, we will then create a schedule of the most urgent purchases, to which we will allocate funds in the state budget. Great emphasis will be placed on preventive measures, which will be coordinated by the government and carried out within primary health care, mainly by family physicians.

In recent years, health care professionals have found themselves in an economic situation which is unbalanced and inadequate compared with the responsible role they play in society. It is a legitimate source of frustration and discontent. Through the introduction of universal health insurance and other changes in the healthcare system, the proper social position of medical professions will be restored. Eventually, most doctors will be able to fulfil their calling as independent professionals, whereas nurses, midwives, medical technicians and other employees will be protected by collective labor contracts.

Poland’s economic transformation must be carried out in cooperation with the major social partners. Negotiated agreements between employees and employers and social rest within the Polish economy are important conditions for the country’s overall economic and social development. Our coalition will adopt modern legislation on labor relations and social partner dialogues, drawing on the ideas of solidarity. We will present to Parliament the draft law on the Tripartite Commission for Social and Economic Affairs, which will develop independent opinions on the social and economic policies of the state. This commission will include representatives of both employers and of local government.

We also want the collective agreements to be signed – under the new laws to be enacted – only by representative social partners. The laws should specify criteria for true representativeness.

Mr. President, Mr. Speaker, Members of the House, an assessment of the state of the economy after four years of the coalition government of the Democratic Left Alliance (SLD) and the Polish People’s Party (PSL) must be critical. Although over the years the economy has grown and inflation has fallen, other problems mounted in parallel, including the growth of both the trade deficit and the nation’s current account deficit. This came as a simple consequence of failing to undertake the necessary reforms. Inflation is falling too slowly, privatization is delayed, and Poland’s economy is constrained by numerous red tape regulations that make life difficult for entrepreneurs. The restructuring of many key areas of Poland’s economy is postponed year after year.

The government aims to quickly improve the living conditions of Polish families and to avoid the threatening crisis in public finances by promoting rapid economic growth (growth that is three times faster than in Western Europe), by cutting inflation and by faster job creation. To make this happen, we will accelerate decentralization of both public finances and privatization. We will carry out the transfer of property rights and re-privatization. We will dismantle monopolies. We will reduce red tape in the economy by eliminating overgrown licenses and rationing systems, as well as needless or harmful regulation. We will appoint a government commission with the participation of business organizations in order to review the regulations.

Maintaining macroeconomic stability must be accompanied by institutional reforms regarding the spending of public money. In addition, we will gradually develop new elements of economic policy – the policy of economic development – by building a system for investment in infrastructure, by linking education with the needs of the economy, by building a new system for supporting small businesses, by developing new financial institutions and instruments, and finally, by regional policy, closely linked to the restructuring of certain industries.

Economic growth will also be supported by the state’s financial policy and a stable tax regime.

Gradually, as economic growth strengthens, the tax burden on the economy, particularly direct taxation, will be reduced. My government will counter inflation first by getting the budget deficit under control, and then we will gradually reduce the deficit. We will prepare a law on the financial responsibility of the state. We will increase monetary discipline, by reinforcing the strong position of the central bank. We will facilitate access to loans for small and medium enterprises, craftsmen, and merchants.

We will maintain the enacted income tax cuts and we will simplify and stabilize the tax system by amending the tax law.

Poland’s economy must rise to great challenges. Therefore, it is necessary to actively support the competitiveness and modernization of domestic industry and to promote a pro-export orientation. We will create conditions for restructuring companies in key industrial sectors, enabling them to adapt to market conditions and achieve sustainable profitability. We will remove barriers limiting domestic and foreign investment. We will protect the state’s strategic interests in certain industries through special legal arrangements.

Financial support for restructuring processes may apply to those business entities which have a chance to survive in the market. In cases where the existing jobs are lost, the key task will be to determine how new jobs can be created Available resources should be allocated in such a way as to enable retraining of employees from failed enterprises.

The problems of safety nets and social security programs for the restructured industries will be negotiated with the trade unions.

My government is aware of the particular situation of the coal mining industry: that sector is facing the biggest challenges, whereas coal production and prices are crucial for the development and competitiveness of Poland’s economy. The additional problem is that almost all hard coal mines and coal processing plants are located in just one region.

We will review and begin to implement the program for motorway construction. In this area, almost nothing has been done for the last four years. We will start restructuring the Polish State Railways (PKP) and start preparations for their privatization. We will begin to develop the transport infrastructure, and we will improve road traffic safety.

We will pass a new law on telecommunications, in accordance with European Union regulations. We will privatize Polish Telecom (Telekomunikacja Polska SA). We will create a market for telecommunication services.

In today’s Poland, unemployment is the biggest problem in rural areas and small towns.

A new Poland, which is fair and does not waste its potential, must give opportunity to all its people, to all communities. This requires support for the development of villages and small towns.

We will accelerate changes in the areas which are particularly lagging in the development of technological and social infrastructure. We will prioritize creation of new jobs in rural areas. We will raise the level of education there.

The goal of my government’s agricultural policy is multifunctional rural development and the modernization of agriculture, and in particular ensuring the development of modern and sustainable family farms.

We will stabilize the agricultural product market in order to shape farmers’ incomes and protect the interests of consumers. My government will conduct an efficient policy to prevent distortions in the market for agricultural and food products – especially distortions caused by the import of subsidized or low quality food. We will promote and support the export of agricultural products. We will include Polish experts to work on the final form of the European Charter for Rural Areas. We will properly prepare ourselves for negotiations concerning our membership in the European Union.

In the coming years, a social insurance policy will be developed within the Agricultural Social Insurance Fund. At the same time we will work on creating agricultural pension funds that will operate on principles close to those at the heart of the systems for other occupational groups.

We are strong supporters of sustainable development of the country. Adequate protection of the natural environment is one of the fundamental conditions for a good life. This is also an additional cost of economic development. But we want to bear – and should bear – this cost. Our natural environment is, after all, a part of our national heritage.

Mr. President, Mr. Speaker, Members of the House, ensuring competent personnel in state offices and across the whole public sector is a precondition for a fair and efficient state, finally breaking with its communist past. This includes conducting a proper vetting procedure for their selection. We will separate political activity from the work of the professional civil service. In selection of civil servants, we will use the principle of competition, while retaining a certain a preference for graduates of the National School of Public Administration. However, it is necessary to change the current law in such a way that the selection does not require seven years of work in managerial positions, as this regulation artificially promotes staffers educated during the communist period.

We will introduce regulations which require high-level state officials to submit full declarations of their personal property.

We will submit to the Sejm a draft law on the transparency of public life and on the universal access by citizens to the files accumulated by the communist secret police. We will finally implement the Lustration Act, and at the same we will strive for its necessary amendment.

The primary task of the coalition and its government is to improve the safety of every citizen by improving the work of the police, law enforcement, and justice systems. This goal will be achieved by efficient, professional, and reorganized police and special services. We should definitely increase the effectiveness of law enforcement so that the new criminal law does not become a dead letter.

The government will undertake rapid action, such as by reducing the employment of police officers in back offices, so that we can increase the number of police patrols on the streets. We will create a system of police contact with local communities and their representatives in order to encourage self-organization of citizens, common preventive actions, and neighborhood assistance.

We will restore the apolitical character and non-partisan nature of the special services. The State Protection Bureau (UOP) should be under the control of the government and Parliament. The government should set tasks for the special services and evaluate their work on the basis of results achieved. It is unacceptable for intelligence or counterintelligence services to set their own goals or support one of the sides in political disputes. This requires very profound changes in these special services, rebuilding their structures, and human resources.

Justice is the foundation on which a strong state must be based. But it is currently in deep crisis. In order to give people the right to legal protection, and ensure their respect for the state, we need to facilitate the access of citizens to an efficient and quick justice system, and we have to reform the public prosecution service.

We will create magistrate courts for simple civil and criminal cases and offences, in order to speed up the administration of justice. We will increase requirements for persons holding managerial positions in the judiciary. Removal of people who during the communist years of the Polish People’s Republic (PRL) betrayed judicial independence will ensure that judges have a real and undisputed respect and authority.

We will take actions to reform the public prosecution service. We need to prevent any political use of the prosecution functions.

Mr. President, Mr. Speaker, Members of the House, assuaging the effects of the flood disaster that struck Poland this summer – especially in the southern regions of the country – will be the first great test of our effectiveness2.

Flood-affected areas urgently need a realistic reconstruction program. Such a plan is already being prepared. When creating and implementing this program, we cannot allow the reconstruction to mean restoration of yesterday’s infrastructure, which is in large part obsolete. Reconstruction of the flood-stricken areas should contribute to their modernization.

To minimize the effects of similar disasters in the future, we need to improve the functioning of the state. It is essential to create a modern system for coordinating the operations of various services at the time of natural disasters and environmental catastrophes.

We need an apolitical, competently led army, subject to civil control, to guard our borders. For this purpose we will create the National State Defense System and increase spending on military modernization. We will continue and intensify actions aimed at adapting the Polish armed forces to the requirements of Poland’s membership in NATO.

We will introduce clear rules for the functioning of the state during emergencies and armed conflicts. The fundamental part of our national defense will be assured by less numerous but more efficient armed forces. We will systematically reduce the time of compulsory military service.

We will rationalize military spending and get rid of the ballast of useless infrastructure. We will introduce clear and transparent procedures for purchasing equipment and weapons for the army, with particular emphasis on the role of the Polish armaments industry.

An independent state means a sovereign foreign policy. Eight years ago, we regained the possibility to administer such a policy.

One can say that the main lines of independent Poland’s foreign policy are unwavering. Simply said, Poland is and will remain in the circle of Western civilization, and that determines our foreign policy.

The priority of full military and political integration of the Republic of Poland with NATO is not a result of our fear of anyone. Rather, it results from the consistent will of the nation to be fully and unquestionably affiliated with the Euro-Atlantic world.

Poland’s initial discussions with the Atlantic Alliance have already been completed with good results. The Polish government, aware of the costs and responsibilities, and bolstered by public support, expects that the Republic of Poland will become a full member of NATO in 1999.

National security has more dimensions than just a military one. Economic and social stability as well as anchoring our young democracy in international structures are equally important. Therefore, it will be our priority – on a par with NATO – to join the European Union. The announcement by the EU of the imminent start of negotiations with selected countries, naming Poland among them, puts an obligation on us to coordinate the necessary actions and accelerate the adjustment processes.

During these negotiations, we will ensure that in the process of Poland’s integration with European structures, Polish identity is respected.

Secure, democratic, and prosperous Europe does not enclose itself within its geographical borders. In this regard, the United States of America can also be regarded as one of its elements.

We believe that maintaining US military and political presence on our continent is of strategic interest to Poland and to the whole of Europe. It is my government’s will to raise relations with our American partner to the highest possible level.

When on a map of Europe we draw a line connecting Paris, Berlin, and Warsaw, we get a picture of some kind of a “backbone of Europe”. This explains the importance we attach to the Weimar Triangle, that is, to our relations with Germany and France.

More broadly speaking – bilateral relations with Western European countries are an integral component of our integration strategy.

We will also undertake some integration efforts on a regional scale. After five years of its existence, the Central European Free Trade Agreement (CEFTA)3 has proved to be a success, both economically and politically. We think about deepening and expanding this agreement.

Common interests are also connecting countries grouped in the Council of the Baltic Sea States, an organization with great prospects for the future. The Central European Initiative has also proved its usefulness. Mutual relations between Poland and Ukraine are better than anyone could have imagined just a few years ago. I believe that these examples allow us to entertain the reasonable hope that Poland will play a significant role in the European integration processes.

Now, let me refer to my personal experience.

Sixteen years ago, at the first congress of „Solidarność”, we adopted the “Message to the Nations of Central and Eastern Europe”4.

At that time, its content seemed to go far beyond our real possibilities. Today, we are neighbors with our historical partners: a free Ukraine and a free Lithuania. Our support for democratic and market reforms in these countries is for us both a moral duty and a political interest.

In this context, I have to express deep concern about the situation in Belarus. This country, situated in a key location in the area between the Baltic Sea and the Black Sea, seems to be evolving in a different direction to the rest of Europe. I want to believe that this is only a temporary trend.

The new government under my leadership will pay special attention to relations with Russia. Without the historical burden carried by the previous coalition, we will try to base Polish-Russian relations on partnership and make them as good as the mutual acquaintance of the Poles and Russians is. We have large fields of common interest to develop, particularly in the economic and cultural fields. The Polish government’s intentions in this matter are as good as they possibly could be.

We have special connections with Hungary and the Czech Republic. Our common political objectives are associated with the closeness of our nations. I also hope that Slovakia – a natural partner of our three countries – will share our goals and aspirations, and the manner of their implementation.

While focusing on our immediate neighborhood, I have to mention our sincere support for the reform processes in Romania and Bulgaria, which have been visibly accelerated and which are bringing these countries ever closer to Western structures.

We have particularly close relations with the Holy See. The presence of the Polish Pope in the Vatican strengthens Poland’s position in the world and is rightly the subject of national pride. As one of the first acts of the new government, we decided to submit to Parliament a draft law on the ratification of the Concordat between the Republic of Poland and the Holy See.

And finally, the issue to which the Polish government will attach great importance: Polish people abroad. I declare an open door policy for our compatriots in the West and in the East. In the very near future we will facilitate the procedure for obtaining citizenship of the Republic of Poland by our compatriots abroad, especially those in the East. Poland has not forgotten you!

Poland’s foreign policy carried out by my government will be the policy of sovereign and determined defense of Polish interests, and a policy which will not be developed exclusively behind closed doors. I would like the objectives and principles I spoke about to be the goals of all citizens. The government will pursue this policy with the Poles and for the Poles.

Members of the House, I am near the end of my speech. I have introduced to you the main projects aimed at implementing the first three tasks of my Cabinet. But I have not mentioned the measures for implementing the fourth task: strengthening the world of values. This issue, which I believe is the most important one, I have left for the end.

Ladies and gentlemen, let us remember that only a nation which is strengthened by a robust community of recognized and respected cultural values can rise to the challenges of modern civilization. There can be no strong Poland without moral order, without recognition of truth as the foundation of social and public life, without an appeal to patriotism, to the Christian roots of our civilization, and to the love of freedom, without respect for the nation’s dignity.

At this point, I want to turn to the creators of culture and remind them of their meeting with Marian Krzaklewski at the Royal Castle in Warsaw. Let me recall the words of Solidarity Electoral Action’s leader: “The world needs to build a new civilization. A civilization in which human freedom and human autonomy is balanced by family ties, bonds of human solidarity, a modern patriotism, and faith. This is a job for you as the people of culture, Polish culture.”

Members of the House, we want values to permeate all spheres of social life. I am thinking about education, about law, about treating people according to the basic moral principle of personalism. Here, I will mention the sphere which is probably most important: culture. My government will support the efforts of the people of culture. We will protect national heritage. We will create better conditions – than those existing today – for creative work, we will favor wide accessibility of cultural goods. We will implement a program of cultural education in the media.

Members of the House, the election results have given us the right to implement our political program. They also oblige us to carry out our projects. My government will take quick, vigorous action. We will be making all the necessary decisions – including the difficult ones, which are not always popular, but which are nevertheless needed if we are to bring about positive change in a short period of time.

I will do everything possible to ensure that my cabinet makes a real breakthrough in thinking and in action. I will ensure that we do not focus only on current administrative work, but rather that we carry through a well-thought-out plan of the most important strategic actions needed. I will do everything possible to strengthen the authority of the state, of our Republic of Poland.

This government, the coalition government, will be coherent. It will be competent and effective, because it needs to be to carry out the tasks that face it. Because that, indeed, is the expectation of our electorate.

Mr. Speaker, Members of the House, in accordance with Article 154 of the Constitution, I hereby ask for your vote of confidence in the Council of Ministers appointed by the President of the Republic of Poland.

Ladies and Gentlemen, together we will build a Poland worthy of the 21st century, a country we can be proud of. I wish that Poland be built not only by those who voted for Solidarity Electoral Action or the Freedom Union. I wish it to be a Poland for all people of good will, Poland built by all people of good will.

I sincerely hope that our energy will not be wasted in idle political disputes but will be channeled into resolving the problems faced by our country, the great challenges of the future.

I promise you that my government and I personally will do our best to make all this happen. So that our children and grandchildren are able to live in the country of our dreams.

I will do everything to make it happen!

So help me God!

Back

fot. European Council / Flickr