I kto tu jest czarny?

Co łączy stary, widmowy Muranów z izraelską reżyserką? Kryzys ekonomiczny z tekstem Jelinek? Nową Hutę z Fakirem? Odpowiedzi: Sylwia Chutnik, Paweł Miśkiewicz, Bartosz Szydłowski. A właściwie, w skrócie przegląd w Teatrze Dramatycznym Walka Czarnucha z Europą, który zaczyna się już dziś.W programie seria pytań niełatwych, nowe produkcje, znane nazwiska i debiutanci. Wszystko po to, by na trzy dni – jak twierdzą organizatorzy – urządzić sobie kolonie z postkolonializmem. Nie ma być przyjemnie, jak to zwykle w Teatrze Dramatycznym, który stawia sobie za cel problematyzowanie rzeczywistości, definiowanie konfliktów, wytyczanie granic języka. Nikt nie obiecywał jednak, że ma być przyjemnie, a zwłaszcza w teatrze, który próbuje mówić rzeczy ważne i aktualne, dotyczące współczesności.

Kim w tym wszystkim jest (lub raczej może być) tytułowy Czarnuch? Wydaje się, że uosobieniem nie tylko społecznych nierówności, ale przede wszystkim ludzkiego gniewu – siły, której nikt nie potrafi okiełznać. Nie trzeba szukać daleko w pamięci: północna Afryka, Gruzja, Hiszpania… Temperatura niezadowolenia niebezpiecznie rośnie. Czy jej ujście może znaleźć się w teatrze? Czy sztuka może być katalizatorem zmian, dystrybutorem społecznej irytacji, megafonem dla tłumów?

Teatr Dramatyczny po raz kolejny podejmuje próbę nie tylko rozmawiania o rzeczywistości, ale przede wszystkim wpływania na tę rzeczywistość. Przecież ten, kto ma władzę nad językiem, ma władzę nad rzeczywistością.

Program weekendu Walka Czarnucha z Europą.